obłupywać się

См. также в других словарях:

• obłupywać się – obłupać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} ulegać obłupaniu; odpadać, odrywać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Obłupał się kawał tynku ze ściany. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• obłupać (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. obłupywać (się) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• obłupać — dk IX, obłupaćpię, obłupaćpiesz, obłupaćłup, obłupaćał, obłupaćany obłupywać ndk VIIIa, obłupaćpuję, obłupaćpujesz, obłupaćpuj, obłupaćywał, obłupaćywany «obrać ze skorupy; pozbawić zewnętrznej powłoki» Obłupać jajka ugotowane na twardo.… …   Słownik języka polskiego

• łupić — ndk VIa, łupićpię, łupićpisz, łup, łupićpił, łupićpiony 1. «bezprawnie, siłą zabierać komuś mienie, rabować, grabić; ciągnąć z czegoś nadmierne zyski; odzierać kogoś z pieniędzy» Banda łupiła domy. Paskarze łupili biedaków. 2. przestarz.… …   Słownik języka polskiego

• łuszczyć — ndk VIb, łuszczyćczę, łuszczyćczysz, łuszcz, łuszczyćczył, łuszczyćczony 1. → łuskać 2. techn. «zdejmować z drewna korę wraz z łykiem; obłupywać, odzierać z kory» łuszczyć się «odpadać cienkimi warstwami, łuskami, odłupywać się» Skóra się łuszczy …   Słownik języka polskiego